Van de 5 nieuwe Compagnie M patroontjes die ik aanschaftte sprak de Nore jurk me het meest aan om meteen mee aan de slag te gaan.
Ik zocht in mijn kast een stofje en vond deze beauty met zeehondjes terug. Ik weet nog dat ik r op slag verliefd op was toen ik het kocht bij Madeline de stoffenmadam en dat ik er door Nancy op gewezen werd altijd op de duurste stofjes te vallen... Story of my life... Maar thuisgekomen vond ik geen combinatie die ik stoer genoeg vond voor mijn kleine man. Dochterlief was toen ook nog in een zoveel-mogelijk-roze-stofjes-periode dus voor haar kon ik er toen ook niets mee.
Vandaag legde ik het samen met een lapje neon roze tricot die ik nog had liggen en ik vond het geweldig.
Het in mekaar zetten was niet super makkelijk. Mede omdat het zeehonden stofje een heel soepel tricotje is en dus de neiging heeft te gaan krullen.
De uitleg van het patroon was heel duidelijk maar het wilde echt niet lukken. Ik zette de zakken erop zoals het hoorde maar de inzetstukken brachten toch wel wat frustraties naar boven. Uitendellijk zette ik eerst de "schoudernaden" aan zoals beschreven en daarna zette ik het hele stuk vast met powerclips hoe het uiteindelijk moest komen en stikte ik de lange zijden aan mekaar en liet het hoekje boven en aan de zak open. Dit werkte ik achteraf af door het ineens mooi door te stikken. Dat werkte behoorlijk maar niet perfect. Daarom zette ik aan de hoek bovenaan achteraf nog een opvallend stukje zigzagsteek want... wat je niet kan verbergen kan je beter laten opvallen vind ik.
Ik ben blij met het resultaat. Roos nog niet... Ze vindt het té grijs.... raar want het is blauw ;-) Maar ja... dat hebben we nog gehad met jurkjes... op een bepaald moment gaat ze t wel eens aandoen en vindt ze het wel mooi! Ik zal haar vast proberen strikken als we nog eens naar de dierentuin gaan en naar de zeehonden gaan kijken ...
O ja, voor wie onze blog graag leest, opmerkingen zijn altijd welkom. Volgen is ook leuk ;-)
Ik zocht in mijn kast een stofje en vond deze beauty met zeehondjes terug. Ik weet nog dat ik r op slag verliefd op was toen ik het kocht bij Madeline de stoffenmadam en dat ik er door Nancy op gewezen werd altijd op de duurste stofjes te vallen... Story of my life... Maar thuisgekomen vond ik geen combinatie die ik stoer genoeg vond voor mijn kleine man. Dochterlief was toen ook nog in een zoveel-mogelijk-roze-stofjes-periode dus voor haar kon ik er toen ook niets mee.
Vandaag legde ik het samen met een lapje neon roze tricot die ik nog had liggen en ik vond het geweldig.
Het in mekaar zetten was niet super makkelijk. Mede omdat het zeehonden stofje een heel soepel tricotje is en dus de neiging heeft te gaan krullen.
De uitleg van het patroon was heel duidelijk maar het wilde echt niet lukken. Ik zette de zakken erop zoals het hoorde maar de inzetstukken brachten toch wel wat frustraties naar boven. Uitendellijk zette ik eerst de "schoudernaden" aan zoals beschreven en daarna zette ik het hele stuk vast met powerclips hoe het uiteindelijk moest komen en stikte ik de lange zijden aan mekaar en liet het hoekje boven en aan de zak open. Dit werkte ik achteraf af door het ineens mooi door te stikken. Dat werkte behoorlijk maar niet perfect. Daarom zette ik aan de hoek bovenaan achteraf nog een opvallend stukje zigzagsteek want... wat je niet kan verbergen kan je beter laten opvallen vind ik.
Ik ben blij met het resultaat. Roos nog niet... Ze vindt het té grijs.... raar want het is blauw ;-) Maar ja... dat hebben we nog gehad met jurkjes... op een bepaald moment gaat ze t wel eens aandoen en vindt ze het wel mooi! Ik zal haar vast proberen strikken als we nog eens naar de dierentuin gaan en naar de zeehonden gaan kijken ...
O ja, voor wie onze blog graag leest, opmerkingen zijn altijd welkom. Volgen is ook leuk ;-)
Of the 5 new
Compagnie M patterns I bought, the Nore dress appealed to me the most to
get started right away.
I searched a
fabric in my closet and found this beauty with seals. I remember I
immediately fell in love when I bought it at Madeline de stoffenmadam and that
I was reminded by Nancy to always fall in love with the most expensive fabrics ... Story
of my life ... Back home I did not found a combination tough enough for
my little man. Roos, at the age of 3, was in an as-much-as-possible-pink-fabric mood so making something for her was not an option at that time.
Today I put it
together with a patch of neon pink tricot I had left and I loved it.
Putting it
together was not super easy. Partly because the seal fabric is a very smooth
tricot and therefore has a tendency to curl.
The explanation
of the pattern was very clear but it really did not work for me. I put the bags
on as it should, but the inserts did bring some frustration. First of all I applied the "shoulder seams" as described and then I fastened
the whole piece with powerclips the way it should become and stitched the long sides
together and left the corners above and on the bag. I finished those afterwards
by topstitching it nicely. That worked pretty well but not perfectly. That is
why I put a striking piece of zigzag on the corner at the top, because ... what
you can't hide you should let stand out!
I am happy with
the result. Roos not yet ... She thinks it is too gray ... weird because it is
blue ;-) But yes ... we already had that with previous dresses ... at some point
she will put it on and think it's pretty! I will try to snatch her if we go to
the zoo again and go looking at the seals ...
Oh yes, for
those who like to read our blog, comments are always welcome. Following is fun too
;-)
Reacties
Een reactie posten